Twents Carmel College: van decentrale naar uniforme BHV-organisatie
“Wij regelen BHV niet meer per locatie, maar centraal. Dat maakt ons veel flexibeler.”
Als Facilitair leidinggevende binnen het team Dienst Onderwijs Service (DOS) heeft Eefje veel verantwoordelijkheden. Zowel strategisch, tactisch als operationeel. Eén van deze taken is de BHV-organisatie. “Mijn collega coördinator was voorheen verantwoordelijk voor de BHV, maar zij is door een ongeluk uitgevallen en nog niet volledig aan het werk. Dat betekende dat ik vanaf dat moment niet alleen de bedrijfshulpverlening voor mijn eigen locatie moest regelen, maar voor de hele organisatie”, vertelt Eefje.
Uniforme aanpak
Deze omschakeling was een eyeopener. Eefje: “Op dat moment moest ik de BHV alleen gaan managen en realiseerde ik me dat dat niet behapbaar was voor één persoon. Ik had behoefte aan meer overzicht en structuur. Iedere locatie deed goed werk, maar wel allemaal op een eigen manier. Zo werden bijvoorbeeld ontruimingsoefeningen overal anders georganiseerd. Het was tijd voor een centrale, uniforme werkwijze. Iedere locatie heeft een BHV-coördinator die alles aanstuurt en zorgt dat BHV’ers op tijd de juiste trainingen volgen. Ook gebruiken we nu overal dezelfde taakkaarten. Daarnaast hebben we ons bestand met BHV’ers opgeschoond en één centraal communicatiepunt ingericht via Teams.” Door de BHV-organisatie niet meer per locatie te regelen maar TCC-breed, kunnen ze met een helikopterview de BHV veel slimmer organiseren. En het biedt meer voordelen. Eefje: “Door overal dezelfde werkwijze te hanteren, zijn onze medewerkers veel flexibeler in te zetten. Als een docent dan een keer op een andere locatie staat, wat weleens voorkomt, weten zij precies wat te doen bij een noodsituatie.”
Oefenen, oefenen, oefenen
Iedere docent is een ontruimer, op het Twents Carmel College. Als een docent ook BHV’er is, dan draagt deze leerkracht 9 van de 10 keer een verwonde student over aan een BHV’er die geen eigen klas heeft. “Als er iets gebeurt, blijft een docent verantwoordelijk voor de eigen klas. Die groep kun je niet zomaar alleen laten. We verplichten docenten niet om BHV’er te worden, maar wel om ontruimer te zijn. Bij een ontruiming is iedere docent verantwoordelijk om de eigen klas veilig buiten te krijgen, zodat BHV’ers bij de laatste check niemand meer aantreffen. Dit oefenen we ook regelmatig. Hierbij geven we vooraf de juiste instructies, zodat iedereen het meteen op de juiste manier toepast. Wij geloven namelijk in Memory Rehearsal, waarbij je door te doen en te herhalen, de handelingen echt eigen maakt. Bovendien kunnen docenten dankzij de aankondiging rekening houden met de oefening, door geen proefwerk of ingewikkelde schrijfopdracht in te plannen op die dag.”
“Onze conciërge is BHV’er en heeft laatst zijn buurman gereanimeerd.”
Levens redden met BHV en 112
Levens redden is nog niet aan de orde geweest bij het Twents Carmel College, maar eerste hulp verlenen zeker wel. Eefje vertelt: “Laatst bij Techniekles sneed een leerling zich heel erg, er was een ader geraakt dus daar kwam veel bloed bij kijken. Bij die lessen is altijd een BHV’er aanwezig. Toch worden daar ook altijd conciërges bij geroepen, zodat de docent de klas kan begeleiden. Weer een ander zorgt dat de ambulance naar binnen kan. Je hebt best wel wat werk met één student die zich heeft gesneden. Maar ook buiten het werk zetten onze BHV’ers zich in. Zo heeft een conciërge laatst zijn buurman gereanimeerd. Het is fijn als je kunt helpen in nood.”
‘Je zal er maar bij staan en niets kunnen doen’. Met die boodschap probeert het college ieder jaar nieuwe BHV’ers te werven. “Om het laagdrempeliger te maken, bieden we ook onderdelen aan. Zo kunnen collega’s ervoor kiezen om bijvoorbeeld alleen te leren reanimeren of ontruimen. Dan kunnen we de taken opdelen. Door niet het hele BHV-pakket te verplichten, maken we de drempel lager”, aldus Eefje.
Een geoliede BHV-machine
Het Twents Carmel College is goed bezig op BHV-gebied, maar ze zijn er nog niet. “We starten dit jaar voor het eerst met het uniforme proces en het nieuwe communicatiekanaal. Dus dan gaan we kijken hoe het loopt en waar nodig verbeteren. En dit kan ik niet alleen; ik ben heel blij met alle coördinatoren en BHV’ers, zij zijn onmisbaar. BHV leeft echt bij ons, alle directeuren en locaties vinden dit belangrijk. Daarom pakken wij dat professioneel aan, met hulp van Crisicom. We zijn blij dat Stichting Carmel College een contract met hen heeft afgesloten. We doen alles, ook deze professionaliseringslag, in overleg met hen. Het doel is dat onze BHV-organisatie straks loopt als een geoliede machine”, sluit Eefje af.
